İnsan hayatında ilk defa tattığı ve unutamadığı lezzetle sanırım bir ömür boyu, anlata anlata yaşıyor.
Börülce salatasını bir arkadaşımın evinde yemiştim. O gün, hava çok sıcaktı. Bunaltıcı, esmeyen kapalı bir balkonda , önce hafif bir sirke kokusu, ardından inceden bir sarımsak kokusu sardı etrafı.
O yaz günü anca, soğuk bir şeyler yenirdi. Arkadaşımın annesi bir yandan servis yaparken, bir yandan övmeye başladı börülceyi. Ama ben sirke de sevmem, sarımsakta. Diyemedim tabi, misafirim, ve özenerek hazırlanmış bu salatayı yemesem olmaz. Buz gibi zeytinyağlı salatayı tadar tatmaz, bu malzemeler nasıl bir birine bu kadar yakışır, diye düşündüm. Sanırım 1998 ya da 1999'du. Börülce'nin manavda yada pazarda satıldığını bile duymamıştım. Ege fasülyesi olduğunu öğrendim ve o zamandan beri ilk defa bu sene bir markette rastladım ve aldım. Önce taze fasulye gibi pişirdim. Ama lezzeti beklediğim gibi değildi. Bu sefer internetten börülce salatası tarifi aradım ve aradığım lezzeti buldum.
Börülceyi haşlıyorsunuz. Domates rendeliyorsunuz. Küçük bir kavanozda, zeytinyağı, sirke, limon, rendelenmiş sarımsak, tuzu karıştırıyorsunuz ve şekilde gördüğünüz gibi harmanlıyorsunuz.
Kavanozda sos kaldı. Ben de hemen iki patates haşladım. Taze soğanla doğradım, geri kalan sosu da ilave ettim. İnanılmaz lezzetli oldu.
