TAKSİM, İSTİKLAL CADDESİ, KİTAPLAR, ARKADAŞLAR

Dün, Didem ve Natali ile buluştuk. Didem'le sabah Kadıköy'de Beşiktaş iskelesinde buluştuk. Vapur keyfi yaptık, sohbet ettik, çocuklarımızı çekiştirdik. Beşiktaş'tan Taksim'e çıkıp, Natali ile Fransız konsolosluğunun bahçesinde ki kafede buluştuk.

Bahçede oturduk,siparişlerimizi verip, güzel güzel sohbet etmeye başladık.

Her masada begonyalar vardı. Çok zarif duruyordu.

Birden yağmur yağmaya başladı. Kafenin içine kaçıştık. İçerden dışarıyı izlemek çok keyifliydi ama, yağmur içeri girmeye başlayınca, özellikle bizim oturduğumuz yerin tavan kısmından sular girmeye başladı. Servis zaten kötüydü, garsonlarda tavandan gelen suya çözüm bulmakta geciktiler. Yerler, masamız ıslandı.

Natali'nin şemsiyesi imdadımıza yetişti. Yağmur dinene kadar oturduk. Sonra çıkıp İstiklal Caddesinde yürüyüşe başladık.  D&R 'a Can yayınlarının kitapları için uğradık.

Lale hanımın aldığı kitapları buldum. Onun seçimine ve zevkine güveniyorum.

En önde ki kitabı bir evvelki alışverişimde almıştım.

Bu sene Can yayınlarından epey pay düştü bana.

Yine bir evvelki alışverişimden geriye kalanlar.

Kitapların konusunu okudukça paylaşayım daha iyi olucak.

D&R'dan sonra, Galatasaray'a doğru yürürken çok zevkli bir takı dükkanına rastladık. Natali oradan bana , takmaya cesaret edemediğim bu büyük küpeleri aldı. Kelebek yüzüğümle birlikte takım oldular.

Tam karşı köşesinde ki Yapı Kredi Yayınlarını ziyaret etmeden olmazdı. Melisa'ya oradan bu  kitapları aldım. 1. sınıfı bitirenler için, hem anlatımı, hem yazımı, hem sayfa sayısı gayet uygun. Didem sayesinde bu kitapları tanıdım. Daha evvel farketmemiştim. En öndeki kitabı D&R'dan aldım.

Ama şunu söylemeliyim ki, kitaplar o kadar albenili ki, bana da okumak keyif verecek. Dün akşam Denizi Düşleyen Prenses'i bitirdim bile. İçinde ki resimler süper.

Melisa'da kitaplarını çok sevdi. Benim, bloğumda okuduğum kitaplardan bahsettiğimi bildiği için, şimdi sordu, anne benimde bloğum olsa, ben de kitaplarımı yazsam. Uğraşabilir miyim bilemiyorum. Özet yapması için iyi olabilir belki. Şimdi isim düşünmeye başladı.

Günün devamını Didem'le birlikte Galata'da geçirdik. Galata kulesine çıktık, İstanbul'u gözledik.

Paylaşılacak çok fazla fotoğraf var. Onu bir sonra ki yazıya...

İyi Haftasonları..

İSVİÇRE'YE HAZIRLIK

Bayramdan sonra, İsviçre'ye gidiyorum. Doğduğum şehre, Zürih'e. Uzun zaman oldu gitmeyeli. En son balayında gitmiştim. Teyzem bizi misafir edecek. 10 gün boyunca gezeceğiz.

Winterthur

Gittiğimiz gitmediğimiz her yere gideceğiz. Cenevre ve Lugano tarafını daha önce görmemiştim. Sadece Almanya tarafı, Altdorf'a kadar inip doğuda Lichtenstein'da dahil olmak üzere gezmiştim.

Çok güzel hikayelerle geri döneceğime eminim. Tripadvisor sitesinden şehir şehir gezilecek yerlerin listesini çıkarıyorum. İsviçre küçük bir ülke ve en güneyi bile trenle 3-4 saat.
Bu gezimize bir de İsviçre'den Paris'e gitmeyi planladık. Uçakla imkanlar çok uygun, ama Melisa'da yanımızda olduğu için biraz gezme konusunda tereddütlerim var. Yalnız olarak, teyzeme de bırakmak istemiyorum. Belki başka bir tarihe ertelemek ve İsviçre'nin kahvesine havasına doymaya çalışmak daha mantıklı geliyor. Şimdiden gezilecek yerlerin listesi uzadı. Yapılacak çok şey var.

Belki sizlerinde bana tavsiyeleriniz olur...

Kahveni, çikolatanı  hazırla İsviçre ... 20 gün sonra geliyorum..

TATİLDE OKUDUĞUM KİTAPLAR...

1 haftalık kısa, dinlendirici bir tatildeydim. Karamürselde kayınvalidemdeydim kızımla birlikte. Sessiz sakin bir tatildi. Durgun ve dingin. Kuş sesleriyle, temiz hava bol güneş, bol kitaplı bir tatildi. Bilgisayarımla fazla ilgilenmedim, hiç televizyona bakmadım. Bolca salıncakta oturup kitap okudum. İki kitabı bitirdim.Bu iki kitabı öyle bir merakla  okudum ki :) , okumam hızlandı diyebilirim. Sonrasında ki kitapları daha durağan olduğu için, ya da aynı tadı bulamadığım için,  üçünü de aynı anda okumaya başladım. Henüz bitmediler. Bu kitapları özenle seçerek Can yayınlarının kampanyasından aldım. Hepsi de doğru seçimdi benim için. Kısaca bahsetmek gerekirse;

Roald Dahl  / Kancık
Roald Dahl'ı herhalde hepimiz Çikolata fabrikası filmini biliriz. Özellikle çocuk romanı yazarı. Birçok çocuk kitabını İngilizce olarak okumuştum İngiliz kütüphanesi üyeliğim sayesinde. Büyüklere de erotik öyküler yazdığını bilmezdim. Bu kitaplar utanmazca eğlenceli.

Dedim ya, okumam hızlandı.

Roald Dahl / Amcam Oswald

Bu kitap, Roald Dahl'ın yazdığı en erotik roman. Çok keyifli bir kitap.

Carlos Fuentes/ Yanık sular

Dört öykü var ;hepsi de Meksiko city'de geçiyor. İlk öykü tekerlekli sandalyede ki Luisito'nun öyküsü...

Jeannette Angell/ Madam

Bir anlamda yazarın otobiyografisi. Amerikan toplumunun en tutucu eyaletlerini kapsayan Güney'li bir ailenin iyi eğitilmiş kızı, kendine meslek olarak  ilk önce kendini telekızlığı sonrada telekız ajansı patronluğu yapıyor. İlginç bir kitap.

Markus Werner / Yamaçta

Genç boşanma avukatı ve dul kalmış eski diller uzmanı bir otelin terasında tanışırlar ve koyu bir sohbete dalarlar. Birbirlerini hiç tanımamalarına karşın, aşk ve ölüm üstüne, hayatta önemli buldukları herşey üstüne derin bir tartışmaya girerler....

Hepsini çok sevdim....

Okuduklarınız varsa yorumlarınızı beklerim.

TOPHANE-İ AMİRE'DE 3 BÜYÜK USTA !

Bu sergiye, yalnız gelerek kendime en iyi şeyi yapmışım. Detaylı olarak durup dinleyerek, oyalanarak, bölünmeden, keyifle bir sergi gezmiş oldum. Geçen haftanın o İstanbul sıcağında, İstanbul kartımı kullanarak, aktarmalı olarak otobüs, vapur, tramvay, tramvay, tünel, tabanvay, tünel, vapur, otobüs  sergileri turlayıp eve döndüm. Elimde de kitabım. Kısa bir İstanbul turuydu. Hem bu sergiyi hem de Pera'da ki Goya ve diğer sergileri gezdim. Çok fazla görsel olduğu için şimdi bu sergiden bahsetmek istiyorum. Ressamları en iyi en gözde eserleriyle inceleyen ve en iyi tanıtan bu interaktif sergiyi, bence hoşlanan hoşlanmayan herkesin gezmesi gerekiyor. Akademik bir eğitim almasamda, resime başladığım ilk günlerden itibaren, ben bu büyük 3 ustanın desenleri çizdim bolca. Bıkmadan, usanmadan, ve hep heyecanla... Aynısını yapabilmek bana en güzel motivasyondu. Şimdi hepsi bir araya gelmiş ve en iyi örnekleriyle kalıcı olmuşlar akıllarımızda. Serginin en güzel özelliği de interaktif olarak , detaylı anlatımlar eşliğinde, sanki yanınızda rehber varmış gibi gezebilmeniz.

3 dahi Üçü de aynı dönemde yaşamış ve birbirinin rakibi olmuş.

 Sırasıyla ; Leonardo da vinci, Michelangelo, Raphael

 

Michelango'nun David heykeli. Salonun birçok yerinde fotoğrafladım. Tüm ayrıntıları da dahil olmak üzere. Bir mermer nasıl bu şekilde yumuşak hatlarla inceleniyor, çok merak ediyorum. Bilen varsa anlatsın. Bu heykelin bir çok kopyası, birçok ülkede bulunuyormuş.

Leonardo'nun icatları ; çizimlerinden 3 boyutluya geçirilmiş. Hem çizimleri , hem de maketleri sergileniyordu. Ayrıca interaktif olarak dinleyebiliyorsunuz.

Leonardo'nun ; İsa'nın son akşam yemeği eseri, bir duvar büyüklüğünde bir duvarda ve her bir havarinin özellikleriyle öğreniyorsunuz. Kullanılan renkler, duvar, perspektif.. detaylı bir şekilde anlatılıyor.

Gelelim, Raphael'in Latin Okulu tablosuna. Gerçeğini görmek ve karşısında durup çalışmak çok isterdim, ama havalar serinlesin, atölyemin açılışında yapacağım ilk şey, bu resimden kopyalar yapmak olacak, karakalem ya da kömürle. Detaylı olarak her birey kimleri ve neyi anlatıyoru sanırım 3 defa tekrar tekrar dinledim.

Yine müthiş bir perspektif ve kendi rakibi Leonardo, Michelangelo'yu da bu resimde kullanmış. Yukarıda ki detayda ışıklı olan Michelangelo, hemen arkada yaşlı olan Leonardo..

Bu mermer Michelangelo'nın heykellerinde kullanılan taş. Halen de kullanılıyor. David heykelini de bu taştan yapmış ve halen aynı madende bu taşlar çıkıyormuş.

San Pietro Bazilikasının kubbesi . Vatikan'da bulunuyor. Michelengelo'nun eseri.

 

David'den bir detay... O kadar çok çizdim ki Michelangelo'dan el ve ayak.

Herşey çok tanıdık.

Leonardo'nun altın oranları. Vücuda göre bölüm bölüm inceleniyor.

Kendinizi de bu tablonun boşuna koyup inceleyebiliyorsunuz.

 Leonardo'nun defterleri. Gerçek değil. Aynılarını yapmışlar.

David 'den bir detay. Neden çatık kaş ?

Salon'dan genel görünüm

Leonardo, tıplada çok yakından ilgilenmiş. Özellikle kadavraları en ince ayrıntısına kadar incelemiş. Deri, kaslar, kemikler... ve bunların çizimlerini yapmış.

Sergide ilk önce anlayamadığım küçük bir pencere vardı. Dikkalice bakınca, kadavra atölyesi olduğunu gördüm. Maketten bir kadavra ve birazda ayrıntı vardı.

Çizimlerinden örnekler....

Bence bu çizimlerin  tıp dünyasına epey bir katkısı olmuştur.

Genel bir görünüm daha...

Michelangelo'nın pek de isteyerek yapmadığı, Sistine Chapel'in tavan ve duvar süslemelerinin ayrıntıları

Gezemeyecek olanlarda en azından bu eserleri internetten izleyip, inceleyebilirler.

Diğer sergi, birkaç gün sonra. Fotoğraf yüklemek uzun zaman aldı. Bu arada Melisa ile birlikte Karamürsel'deyiz. Bol bol dinlenmektir niyetimiz. Kuzum , yaz okulunda o kadar yorulmuş ki, yüzmeye gitmek istemiyor. Salıncak, bisiklet, ve yeni edindiği arkadaşlarıyla, burada sitenin içinde, bir oyana bir burayana koşturuyor. Bende salıncakta kitap okuyorum. Gündüz sessizlik ve sessizliği bozan kuş sesleri, geceleri de çekirde sesleriyle ruhumuzu dinlendiriyoruz. Yakında detayları da paylaşacağım. Burada 3G çok yavaş.... Kimseyi ziyaret edemiyorum, özledim, meraktayım, en kısa sürede toplu okuma yapacağım. Kimseyi unutupi boşvermedim.

HABABAM SINIFININ ÇEKİLDİĞİ EV, VALİDEBAĞ KORUSU, ADİLE SULTAN KASRI

Türk sinemasının efsanelerinden, Rıfat Ilgaz'ın en önemli eseri 'Hababam Sınıfı'nın çekildiği Adile Sultan Kasrı, beş yıllık restorasyon çalışmasının ardından 24 Kasım 2010 Öğretmenler Günü'nde öğretmenevi ve kültür merkezi olarak kullanılmak üzere yeniden hizmete açılmış.

354 dönüm arazi üzerinde Validebağ Tesisleri içinde bulunan ve 1916 yılından bu yana eğitim amaçlı kullanılan Adile Sultan Kasrı, 1975 yılında 'Hababam Sınıfı'na ev sahipliği yaparak herkesin merak ettiği bir mekan haline dönüşmüş.

Bu kadar zamandır bu yeri keşfetmemiş olmama ya da duymamış olmama çok şaşırıyorum. Açıkçası elimi uzatma mesafemde olmasına ve gitme imkanı yaratmamama.

Hiç mi methini duymadım, hiç mi bahseden olmadı çevremde ... evet hiç. Burası hem öğretmenevi, hem izci kampı. İş yerinden bir arkadaşım haftasonları Validebağ korusunda bütün gün vakit geçirdiklerini söyledi.

( Kışın gidip o kanepede oturup kitap okuyacağım, sözüm olsun )

Yürüyüş, bisiklet, çay bahçesi, restaurant, meyve bahçeleri derken , bütün bir günlerini geçiriyorlarmış. Pazar günü çok heveslendim. Yeşillikten gökyüzü gözükmüyor. Kafeteryalardan istediğinizi alıp, istediğiniz masaya oturup, keyif yapma imkanı var. Burası, biz sanki evimizin bahçesindeymişiz hissini verdi. Korunun fotoğrafları daha sonra...

Restore edilmiş, salonlar ve odalardan görüntüler....

çoğu şey eskisi gibi korunmuş, tamir edilmiş...

Tavan süslemeleri çok detaylı.

Lambalar kapalıydı, arkadaşım açtı, aydınlıkla birlikte ben fotoğrafladım.

Kışın buraları kafeterya ve restaurant olarak hizmet veriyormuş.

Tavan süslemeleri ve lamba...

Adile Naşit'in elinde zil bu merdivenlerden kaç defa inmişliği vardı...

Yazacak çok şey var, ama yorgunluk kazandı yine :(

Belki aranızda gezen vardır, sizinde yorumlarınızı beklerim.