Donnerstag, 24. Mai 2012

Mittwoch, 23. Mai 2012

Coco Cake Cupcakes

KARAMÜRSEL'DE BAHÇE ÇİÇEK KEYFİ


Anneler gününde kayınvalidemi ziyarete Karamürsel'e gittik. Kayınvalidemin evi bir sitede. Çok sessiz. Sadece kuş sesleri var. Tarih yok, anı yok, fazla insan yok, İstanbul'dan bir esinti yok yani.

Doğayla başbaşa, solunan sessiz bir atmosfer. Çok dinlendirici. Evinin önünde bir veranda , bir salıncak.
Evin içine girmeden hep masada oturup, salıncakta sallandık. Çiçekleri diktik. Bahçeyi suladık. Mangal yaktık.

Karamürsele gitmişken tabii ki seraları da dolaştık.





Geçen seneye kadar balkonuma koyuyordum. Ama mevsimlikler, bitince üzülüyorum.

Sardunyalar, 3,5 tl- 2,75 tl- 2,5 tl gibi satılıyordu. Ama ben bir yerden hep küçükleri kaldığı için 1 Tl'ye aldım. 15 tane kadarcık. Seracıların küçük dediği de Bauhaus'ta satılanlar kadardı.



Bunların bir kasası 12 TL.



Bense sadece sardunya aldım. Saksılarımın hepsini yeniden doldurdum.
Bu kış çünkü hepsi dışarda don yediği için bitmişti.

Bu arada sevgili Buket'e uğrayamadım. Çok dar vakitte gelip döndük.
Ama bir daha ki sefere mutlaka Buketcim...

Dienstag, 22. Mai 2012

BLOĞUM VİRÜSTEN TEMİZLENDİ !

Bloğum virüsten kurtuldu.
Herkes giremiyordu. Artık sıkıntısız ve tedirgin olmadan girilebilinir.
Blogspot'un sorunlarla ilgili forum kısmı bana yardımcı oldu.

Montag, 21. Mai 2012

ŞEYLERİN MASUMİYETİ / ORHAN PAMUK--- CİHANGİR'DEN HATIRLADIKLARIM



Haftasonum heyecan içindeydi.  Sadece bu kitabın verdiği haz benim en kuvvetli motivasyonumdu. İçinde ki babamın çocukluğunu anlatan, dinleten, baktıran, görseller beni coşturdu. Çok mu abartıyorum. Olabilir. Bazen şımarmaya da ihtiyaç var .Aynı dönemde aynı mekanlarda yaşamışlar. En son ziyaretimde halam da gözleri dolu dolu bana anlattı, heyecanla, Çukurcuma, Firuzağa ve Cihangir’i.
Kitabı okur okumaz gidip gezmiş oraları. Eski evimizi görmüş. Dedeleri İstanbul’a geldiklerinde Cihangir’den bir arsa alıp, üzerine ev yaptırmıştı. O ev, dedeleri öldükten sonra satılmıştı ve daha geçen seneye kadar , satın alan kişi tarafından , miras konusu yüzünden aynen duruyordu. O gittiğinde , yıkılıp yerine yenisi yapılmıştı. Eski evi de o haliyle görüp fotoğraflamak isterdim, ama olmadı. Sadece hatıralar ve gören gözlerimle aklımdalar. Ben çok az hatırlıyorum, ama babam , halalarım ve amcam , ve tabii ki babaannem dün gibi hatırlıyorlar.

Kitaba babamla birlikte bakıp, tek tek sayfalarını birlikte çevirdik. Eski İstanbul fotoğrafları, objeler, koleksiyon kartları… ve her sayfada, burası şurası, bundan dedenin vardı, bu kartlardan benimde vardı, şu şöyleydi, bu böyleydi diye anlattı. Ben de yanında kedi gibi dinledim. Bizim oturduğumuz evin, babaannemin yani kendi evlerinin krokisini çizdi.  Önümüzde ki günlerde, küçük halamla  ( peri hala :) ) birlikte gideceğiz müzeye, ve o tarihi sokaklarda , anılarımızla gezeceğiz. Bunları düşünmek bile beni çok heyecanlandırıyor.

Cihangir’de ki evin bende iz bırakmış bir anısı da var. Arka bahçede yaklaşık 30 tane kediye bakardı babaannem. Yemek vermeye indiğinde, bahçe kapısı kapandığı anda, bütün bahçe çevreden akan kedilerle dolardı. Ben de üst kattan pencereden kedilere bakardım. Hatırladığım en tatlı şeyde, küçük leğenlerin içinde her anne kedinin 3-5 yavrusu oluşuydu. Onları sevmeye inerdim bahçeye… halen o kedilere dokunduğum anı hissederim.Yine bir gün babaannem aşağıya kedilere inmişti, bende heyecanla kedilere bakmak istediğimi hatırlıyorum. Dedemin de telaşla beni pencereden baktırdığını ve eski tip pencerenin başıma düştüğünü … Telaştan mandalını takmayı unutmuş. Çok üzülmüştü. Benimde tam kafamın üstünde 4-5 dikişlik bir yara izi kaldı Cihangir’den.  


Orhan Pamuk, bir ilke imza atmış. Roman ve müzesini aynı anda düşünmüş. Yazmaya başlamadan önce, evi satın alıp, çevresinde ki antikacılarda dahil olmak üzere eşyaları toplamaya başlayıp, sonrasında da romanı oluşturmaya başlamış. Kitapta, buna nasıl karar verdiğini anlatıyor.  Müzeye gitmeden önce bu kitabı ve Masumiyet müzesini tekrardan okuyacağım. 

Kitapta yine birçok işaretlediğim yer var.  Beni çok etkileyen ve hemen not aldığım kısımsa, bu kitapta ki fotoğraflarla ilgili. 1950’li yıllarda 1 milyon nüfuslu İstanbul’da herkes birbirini tanırmış. Kitapta ki fotoğraflara rahmetli dedem ya da bir gözü hiç görmeyen babaannem baksa, acaba tanıdığa rastlarmıydı. Ya da bu kitabı eline alan  bir İstanbul’lu kendi ailesine ait bir fotoğrafa rastladığında ne hissedecek.  Yine çok etkileyen bir bölüm ve bir anı fotoğrafı da benden.
Cihangir'de ki evin bahçesinden.
Ortada ki babaannem, yanında dedem.
Sağdan sola; Büyükhalam tam ortada ki babam, yanında kucakta ki amcam, taşıyan küçük halam,
yanındaki de ortanca halam.

kırmızı elbiseli ortanca halam , yaslandığı koltukta ki babaannem, en solda yarım çıkan babam, oturanlar, kuzenleri ve büyük halalar.
Duvarda ki resimde de babamın Rus babaannesi...

Sırada benim bu evde ki fotoğraflarım var, onları bir sonraki Cihangir postunda

Donnerstag, 17. Mai 2012

HAYATTAN KEYİFLİ KESİTLER ... 12/4 ATAŞEHİR...VAGABONDOS YENİKÖY

Son günlerde, çok fazla yazı yazmak gelmedi içimden. Çarşamba'dan itibaren, günleri yarın Cuma- bugün Cuma diye bildim hep. Dinlenmeye ihtiyacım var çok. Annem fizik tedavi için Cerrahpaşa'da yatıyor, parasız yatılı  :) gönderiyoruz. Haftasonları eve çıkacak. Bende her akşam bi fiil, 2 posta yemek yapıyorum. Evdekilere , kardeşim ve babama... Geçen haftasonu kayınvalidemdeydik. Karamürsel'de. Anneler günü kutlaması, mangal keyfi, sera dolaşması, sardunyalar... Onlardan daha sonra bahsedeceğim. Geçen haftadan beri bana keyif verenlerden bahsedip, farkındalık yaratıp ruhumu beslemeye çalışıyorum.

Beyaz çikolatalı Mocha likörü

Babamın hediyesi Echo Davidoff

12 /4 açık büfe Ataşehir.

Yemek yerken fazlaca kalabalık olduğu için , kimseye rahatsızlık vermemek için fotoğraf çekemedim. Facebook sayfasından bir kaç görüntü.
Ama mekan inanılmaz hareketli, sıcak, masada taze çiçekler...güneşli bir hava ve hafif bir esinti.



Bir öğle arası, yolum Ataşehir'e düşer. Enteresan ve değişik bir mekan arayışı içinde olmak isteyen ve bir ödül vermek isteyen ben, araya araya bu mekanı bulurum.
Yemekten keyif almayı hatırlatan bir mekan. Hergün mailinize yemek listesi geliyor. Her damak tadına hitap ediyor. Yakınlardaysanız, ya da yolunuz düşerse mutlaka uğrayın.
Butik hizmet veriyorlar diyebiliriz. Yarım kalan yemeğinizi tatlınızı, paket yapıp eve yada ofisinize de götürebilirsiniz. Arzu ederseniz, mail listesine katılabilir, haberdar olmak isteyebilirsiniz. Evinizde davet vermek isterseniz, sipariş verebilirsiniz. Ayrı listesi bulunuyor.

Bugün gelen mailden bir alıntı...  
Gunaydin,
Kayseri Carsi Usulu, Dana Kusbasili Et Guvec (Firin Agzi) gunun etli spesiyali. Annemize ozel, kasikla yiyebileceginiz Kofteli Pilav, Patates Graten esliginde Pilic Baget ve Kaparili, Zeytinli etsiz Patlican Yemegi bugunku menunun diger anayemekleri. Cikolatali Cheesecake (telefonla ayirtmanizda fayda var), Nar Eksili Elmali Ispanak Salatasi, Tane Sebzeli Corba ve diger alternatifler ile kendinize yine keyifli menuler yaratabilirsiniz bugun... 
Gunun Yemekleri
Et Guvec, Yogurt ve Bulgur Pilavi ile, (12,50TL)
Kofteli Pilav, Salata ve Yogurt ile, (10TL)Patates Gratenli Pilic Baget, Salata ve Makarna ile, (10TL)
Kaparili Patlican, Bulgur Pilavi ile, (10TL)

12/4 3'lu Menu Farki (2,50TL)
Gunun Yemegi yada A La Carte Menudeki yemeklerin yaninda sececeginiz herhangi 2 alternatif
(Salata, Corba, Zeytinyagli Tabagi, Tatli yada Icecek) (Ilave her urun icin fark 2,50TL'dir)
12/4 3'lu Acik Bufe Menu (10,00TL)
Salata, Corba, Zeytinyagli Tabagi, Tatli yada Iceceklerden sececeginiz 3'lu kombinasyon.
(Ilave her urun icin fark 2,50TL'dir)
 ..........
facebook.com/124acikbufe
twitter.com/124acikbufe


 VAGABONDOS / YENİKÖY

İtalyan müziği eşliğinde, pizza...

Dekor ve şıklık etkileyici ve rahatlatıcı bir mekan ferahlığı vardı.

Bakın bakalım beğenecek misiniz...

Montag, 14. Mai 2012

YENİ HASTALIĞINIZ OLABİLİR...

Bu bilgiyi Natali'nin bloğunda okudum. Bende paylaşmak istedim. Yeni hastalığınız olabilir. Televizyonda ki yarışma programlarından hoşlanıyorsanız, mutlaka keyif alırsınız. Ben çok keyif aldım. Saatlerdir ekranın başından kalkamıyorum. Markofoni, limango, Grupanya gibi siteler gibi , ama bu sitede para ödemiyorsunuz, bilginizle puan biriktiriyorsunuz ve ödül kazanıyorsunuz.
Özellikle işyerinde 5-10 dakika dinlenmek için bir iki gazete okurken, ya da DR'da gezinirken, başka bir seçenek bu yarışmalar olucak artık benim için.

Sizde deneyin bakalım hoşunuza gidecek mi....

Sitenin adı; http://www.mrmaana.com/